ശൈവ
എന്തെ തമസ്സിന്റെ നെഞ്ചില്‍ കുടുങ്ങിയ നൊമ്പരം പോലെയീ വിശ്വം !
എണ്ണിയാല്‍ തീരാത്ത കന്ന്വാശ്രമങ്ങളില്‍ കണ്ണീരില്‍ മുങ്ങിയ ദു:ഖം !
കീറിയെറിഞ്ഞ തുണിയില്‍ പൊതിയുന്നൂ നീറുന്ന ചാരിത്ര്യ ദു:ഖം !
നീതിതന്‍ നീളന്‍ വടിയുമായെത്തുന്നൂ നീരാളി പോല്‍ നീതിശാസ്ത്രം !
ത്രേതായുഗത്തിന്‍ ധനുസ്സിലെ കൂരമ്പ്‌ തേടിയതും വാമ നിന്നെ ,
ദ്വാപര ദ്വാരക ഹോമകുന്ടങ്ങളില്‍ ഹോമിച്ച്തും ഭാമ നിന്നെ !
ഹേമന്ത ചന്ദ്രികയെന്നു വിളിച്ചു നിന്‍ മോഹം വളര്‍ത്തുന്നു കാമന്‍ ,
ഹേമാമ്ബുജക്കൂളിര കോരകസൌഭഗം കീറിമറിക്കൂന്നൂ ഭീമന്‍ !
ചോരപുരണ്ട വിരല്‍ മറച്ച്ചിപ്പോഴും ഘോരം പ്രസംഗിപ്പൂ ഭൂപന്‍
"പാവനം ,സുന്ദരം ,നസ്വരാതീതമീ ഭാരത സ്ത്രീകള്തന്‍ ശുദ്ധി !"
No comments:
Post a Comment