ശശിവർണ്ണാ വിനായകാ
ചതുർഭുജാ ഗണേശാ നിൻ-
ചരണ പത്മങ്ങൾ താണു വണങ്ങിടുന്നു...
കരുണാ വാരിധേ നിന്റെ-
കരകമലങ്ങൾ തന്റെ
കനിവോലും അനുഗ്രഹം ചൊരിഞ്ഞിടേണം.
സർവ്വ വിഘ്നഹരാ നിന്റെ-
സവിധം പൂകുമ്പോഴെന്റെ
മനതാരിലൊരു നിലാവുദിച്ചിടുന്നു.
മനം മറന്നതു പാടാൻ അനുഗ്രഹം തരിക നീ
മടുമൊഴീ മരന്ദമായ്‌ ഒഴുകുവാനായ്‌....
ഗജമുഖാ ഗണനാഥാ, ഏകദന്താ ശിവനന്ദാ
എപ്പൊഴും നിൻ തിരുവുള്ളം തെളിഞ്ഞിടേണം.
കൊറ്റം കുളങ്ങര വാഴും ഭഗവതീ സ്തോത്രം ചൊല്ലാൻ
ചെറ്റും വിഘ്നം വരുത്താതെ അനുഗ്രഹിക്കാൻ....
No comments:
Post a Comment