തൂലികത്തുമ്പാല്‍ ഭാവലോകങ്ങള്‍ വിരചിച്ച -
ഹേ! മഹാകവേ തവ ജീവിതം അനശ്വരം !
' വീണ പൂവിലും ' സ്വന്തം ജീവിതവനിയിലും
വീണ പൂക്കളെക്കണ്ടു കേണവനല്ലോ ഭവാന്‍ .!
ആ' പ്രരോദന' ത്തിങ്കല്‍ ഹൃദയ രക്തത്തിന്റെ -
ശുദ്ധിയും ശുഭദമാം ഭക്തിയും കണ്ടൂലോകം !
ആഴിതന്നാഴം പൂണ്ട ഭാവന ഭവല്‍ കാവ്യ -
മാദരാര്‍ഹമായ് തീര്‍ത്ത ശ്രീലകം കണ്ടൂ കാലം !
ലോകമാദരിക്കുന്നോരാത്മീയാഗ്നിയാല്‍ സ്ഫുടം _
നേടിയ യുവയോഗിയായ് വന്നല്ലോ ഭവാന്‍ !
കരളില്‍ കരുണ തന്‍ സ്വര്‍ണപുഷ്പവും വിരി-
ച്ചിവിടെ ശ്രീകോവിലില്‍ വന്നിരുന്നതും ഭവാന്‍ !
ലോലലോലമാമേതോ തന്തിമീട്ടുന്നു ലോക-
വീണയില്‍ മനസ്വിനി ' ലീല ' തന്‍ കരാംഗുലി .
ചിന്തതന്‍ തീയില്‍ തപിച്ചുരുകും സീതയ്ക്കേകി -
ബന്ധുര പരിവേഷം ! മാനവമനശാസ്ത്രം!
ആരണകുമാരിയെ ചെറുമന്‍ വേട്ടു -ദുര-
വാണൊരാ സമൂഹത്ത്തിലാഗ്നേയ ശരമെയ്തു !
ചന്ധാലി ദ്വിജനേകി സ്വന്തമാനസം -രണ്ടു-
മന്ധകാരത്തിന്നന്ത്യം കുറിച്ച പ്രഹരങ്ങള്‍ !
സ്നേഹഗായകാ ...വീണമീട്ടുക വീണ്ടും നിന്റെ
മോഹമായിരുന്നൊരാ സൂര്യന്റെ വരവിനായ് !
ഏകദൈവത്തില്‍ , ഏകമതത്തില്‍ ,മനുഷ്യനില്‍
കേവലസത്യം കണ്ട ഗുരുവിന്‍ നിറവിനായ്‌....!
No comments:
Post a Comment